Sąsiadka

Kasia nie mogła w pełni korzystać wakacji, ponieważ jej sąsiadka, pani Jadwiga zwana Babą Jadzią, wszystko psuła.

Wciąż przeganiała dzieci z podwórka, wciąż jej coś nie pasowało, było za głośno, albo za radośnie. Nawet dorośli starali się jej unikać.

Baba Jadzia była prawdziwym postrachem bloku, a jej pies, Mucha, był równie straszny, jak jego właścicielka. 

Wszystko zmieniło się, gdy pani Jadwiga musiała jechać na kilka dni do szpitala, a rodzina Kasi postanowiła pomóc staruszce. Dziewczynce przypadły spacery z Muchą, która okazała się całkiem miła, gdy już się do kogoś przekonała. Baba Jadzia wciąż gderała, ale jakoś tak mniej.

A gdy Kasia i jej kolega, Łukasz, uratowali Muchę, poznali jej zupełnie inne oblicze.

Okazało się, że (teraz już) Babcia Jadzia to całkiem sympatyczna osoba, która myślała, że to dzieci jej nie lubią 🙂

To już trzecia książka autorki i mam nadzieje, że nie ostatnia.

Wcześniejsze, Sklep z babciami i O Chruptaku, który szukał szczęścia (mój cudny patronat) znajdziecie już na blogu. 

Ta historia również bardzo mi się podoba i jestem dumna, że mogłam ją objąć patronatem medialnym. 

To ciepła, ciekawa i zabawna opowieść o tym, jak błędne może być nasze wyobrażenie o drugim człowieku. Czasem wystarczy porozmawiać i nagle wszystko wygląda inaczej:)

Cała książka jest bardzo pozytywna i pełna dobrych emocji. W ogóle od książek pani Dominiki bije jakieś takie wewnętrzne ciepło 🙂

Bardzo Wam ją polecam 🙂

Kategoria wiekowa: 5+

Autorka: Dominika Gałka

Ilustracje: Joanna Kłos

Liczba stron: 64

Rok wydania 2020

Wydawnictwo Literatura