Wyjątkowa przyjaciółka

Mało która książka dostała tyle nagród co ta, dlatego bardzo chciałam ją przeczytać. I nie zawiodłam się.

To trudna pozycja, ale ważna i w pewien sposób piękna.

Choć początek mnie nie zachwycił! 🙂

Mama dziesięcioletniej Zosia wyjeżdża do pracy, a dziewczynka zostaje z ciocią, której wcześniej nie znała.

Kobieta przyjeżdża z torbą pełną banknotów i od razu znajduje wspólny język z dziewczynką. Nie mają jednak wielu możliwości do rozmów, ponieważ razem z przybyciem ciotki Róży, Zosia poznaje Rutkę, dziewczynkę z rudym warkoczem.

Rutka mieszka w opuszczonej kamienicy, która nagle zdaje się tętnić życiem. Wciąż się ukrywa i wierzy, że rodzice po nią wrócą. Gdy Zosia spędza z nią czas, świat wygląda inaczej. Trawa jest pomarańczowa, tramwaje nie mają drzwi, a ludzie mówią różnymi językami. I wciąż gdzieś wyjeżdżają.

Rutkę widzi Róża, ale mama już nie. Zosia początkowo nic z tego nie rozumie, ale wkrótce okazuje się, że Rutka i ciocia Róża mają ze sobą wiele wspólnego. 

Książka przenosi w czasie.

Zabiera nas na Bałuty, do starej dzielnicy Łodzi, w momencie, gdy było tam getto. Rzeczywistość plącze się z historią, raz dziewczynki odwiedzają Biedronkę, a innym razem uciekają przed Białym Panem.

W tej opowieści nic nie jest oczywiste, nie mamy wyjaśnione, co się dzieje, dlatego to moim zdaniem książka dla starszych czytelników.

Nie ma tu okrucieństwa, ale żeby zrozumieć pewne sytuacje, trzeba znać kontekst historyczny. 

Książka porusza i zachwyca.

Opowiada o wojnie, ale też o przyjaźni.

Jest pięknie zilustrowana i gwarantuje, że po lekturze długo będziecie o niej myśleć.

Polecam, to zdecydowanie książka warta poznania. 

Kategoria wiekowa: 10+

Format: 165 x 215

Tekst: Joanna Fabicka

Ilustracje: Mariusz Andryszczyk

Liczba stron: 224

Rok wydania 2021

Wydawnictwo Agora