Siostry

Są takie książki, o których nie da się zapomnieć. Jedną z nich, przynajmniej dla mnie, jest Kasieńka.

Teraz przeczytałam drugą książkę Sarah Crossan i z nią jest podobnie. To taka książka, o której myśli się jeszcze długo po zamknięciu, która wciąż gdzieś z nami jest.

Opowiada o dwóch siostrach, Tippi i Grace, które zaczynają chodzić do liceum (wcześniej miały nauczanie indywidualne).

Dla większości osób nie byłoby w tym nic dziwnego, ale dla tych dwóch dziewczyn zmiana jest ogromna. Przede wszystkim będą musiały pogodzić się z ciągłymi spojrzeniami, szeptami i komentarzami. Z przezywaniem od dziwadeł i wybryków natury.

Dziewczynki są bliźniaczkami syjamskimi, od pasa zrośniętymi. Są zawsze razem, zawsze blisko, łączy je ogromna więź, ale i wspólne narządy.

Tippi jest tą odważniejszą, zawsze pierwsza się odzywa i to ją zwykle słychać. Grace jest tą cichszą, spokojniejszą. Nauczyły się razem żyć i nie wyobrażają sobie, że tej drugiej zabraknie.

Ale okazuje się, że serce Grace bije tylko dzięki sercu Tippi i dziewczynki muszą zostać rozdzielone.

Operacja jest trudna i ryzykowna, a decyzja, czy się jej poddadzą, należy do sióstr. 

W tej książce mamy wszystko: alkoholizm, problemy rodzinne, problemy finansowe, dojrzewanie, pierwszą miłość, anoreksje, wyśmiewanie i wiele innych tematów, a do tego główne bohaterki są bliźniaczkami syjamskimi.

Autorce udało się jednak napisać książkę (wierszowaną!), w której wszystko do siebie pasuje, niczego nie jest za dużo i nic nas nie odciąga od głównego wątku.

A historia sióstr to opowieść smutna, wzruszająca i zarazem piękna, pełna miłości i troski.  Czyta się ją ze ściśniętym sercem i nie można się oderwać. Uczy empatii i przypomina, co jest w życiu ważne.

Bardzo Wam ją polecam. 

Kategoria wiekowa: 12+

Format: 150 x 200

Autorka: Sarah Crossan

Tłumaczenie: Małgorzata Glasenapp

Liczba stron: 448

Rok wydania 2021

Wydawnictwo Dwie Siostry